همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: آن هم نه به واسطه حرفهای رسانهای یا تعارفهای ملیگرایانه، بلکه به اتکای آزمونهای دقیق و دادههایی که فراتر از هر تعصب و سلیقهای، تصویری جدید از جامعه ایرانی به دنیا مخابره میکند.
براساس تازهترین رتبهبندی جهانی که در سال ۲۰۲۵ منتشر شده، مردم ایران با ضریب هوشی متوسط ۱۰۶.۳۰ در جایگاه چهارم دنیا ایستادهاند! درست پشت سر غولهای آسیای شرقی مثل چین، کرهجنوبی و ژاپن. شاید بپرسید این عدد دقیقاً یعنی چه؟ به زبان ساده، یعنی ایرانیها در آزمونهای استاندارد جهانی هوش، میانگین بالاتری از بیشتر ملتهای دیگر کسب کردهاند؛ بالاتر از روسیه، سنگاپور، اسپانیا و حتی استرالیا.
اما هوش چه تعریفی دارد؟ کارشناسان میگویند: هوش فقط حل مسائل ریاضی یا بهخاطر سپردن اسامی تاریخی نیست و تواناییهای فکری افراد در حوزههای مختلف کاملاً تفاوت دارد؛ بعضیها در ورزش خارقالعادهاند، برخی با زبانها بازی میکنند، بعضیها در حل مسائل منطقی خوش میدرخشند و گروهی هم در تجسم و درک الگوها بینظیرند. هیچکس در همه زمینهها نابغه نیست؛ اما وقتی یک ملت با این وسعت و تنوع فرهنگی، چنین رتبهای کسب میکند، بیشک باید به ظرفیت ژنتیک، فرهنگی و آموزشی او نگاه ویژهای داشت.
این موفقیت صرفاً یک عدد نیست؛ پشت آن، نسلی قرار دارد که با وجود همه فراز و فرودها، پتانسیلی غنی برای نوآوری، دانشبنیانی و طلایهداری علمی در منطقه و جهان دارند. کافی است به نوجوانان المپیادی، دانشجویان استارتآپی و پژوهشگران ایرانی در سراسر جهان نگاهی بیندازیم تا بفهمیم این عدد یک حقیقت زیسته است.
از نیمکتهای ساده مدارس تا میزهای پیشرفته شرکتهای استارتآپی، این روحیه جستوجوگر و هوش سرشار ایرانی، آماده است تا پرچم نوآوری را در عرصههای جهانی برافرازد. آیندهای که میتواند با تکیه بر همین سرمایه ذهنی، نام ایران را در میان رهبران علم و تکنولوژی ثبت کند.
نظر شما